Pirringur

Eitt það sem fer mest í taugarnar á mér er fólk sem lýsir því yfir að það eitt séu sannir Framsóknarmenn sem hafa einhverja tiltekna skoðun. Hinir hljóti að vera eitthvað plat.

Svolítið eins og þegar bandarískir Repúblikanar tala um "Real America" og svo hina. Það er hroki á hæsta stigi.

Ég er ekkert andskotans plat!

Að reyna að skilja hlutina

Mér reynist erfitt að skilja hvernig íslenska fjármálakerfið gat hrunið ein og það gerði. Auðvitað er ekki ein ástæða fyrir því, það hljóta að hafa verið nokkrir samverkandi þættir.

Ég trúði því samt einhvern veginn að kerfið myndi virka, vegna þess að eigendur bankanna hefðu augljóslega hag af því að þeir færu ekki á hausinn. Þannig hafði ég ekki áhyggjur af skuldum bankanna. Ég treysti því einhvern veginn að þessir menn vissu hvað þeir væru að gera.

Áhrifavaldar hrunsins eru því að mínu viti þessir:

1. Stjórnendur bankanna höguðu sér á ábyrgðarlausan hátt og týndu sér í einhverjum fáránlegum ríku kalla leik. Þeir vissu sem sagt ekki hvað þeir voru að gera. (Úbbbs fyrir mig)

2. Stjórnvöld voru of meðvirk. Menn höguðu sér eins og félagar bankanna og fjármagnseigendanna í útrásinni, en ekki eins og virkur aðhalds- og eftirlitsaðili. Reyndar má segja það sama um fjölmiðla og stóran hluta almennings.

Eftir hrunið hafa svo hlutirnir ekkert skánað. Núverandi stjórnvöld, ríkisstjórn og Seðlabanki, hafa svo staðið sig ævintýralega illa í því að leysa úr málinu. Vonandi skánar þetta eitthvað núna.

Af þessu verða menn að draga lærdóm. Þegar bankarnir verða einkavæddir á ný (Því það á að gera) þá má ekki gera sömu mistökin aftur. Fylgja þarf eftir kröfum um dreifðara eignarhald og aðkomu erlendra banka.

En Íslendingar þurfa kannski fyrst og fremst að læra að skuldsetja sig ekki eins svakalega og við höfum verið að gera. Sumir kynnu að segja að það sé óhjákvæmilegt en með ákveðinni hugarfarsbreytingu er hægt að gera hluti sem ég hélt að væru ekki mögulegir, eins og t.d. að spara sér fyrir hlutum. Guðmundur Gunnarsson ritar ágætlega fróðlegan pistil um þetta.

Annars kann ég Svanssyni þakkir fyrir að vísa á þessa grein. Ég skil hlutina aðeins betur eftir að hafa lesið hana.

 "This is a man-made disaster and worse still, one made by a small group of Icelanders who set off to conquer the financial world, only to return defeated and humiliated. The country is on the verge of bankruptcy and, even more important for those of Viking stock, its international reputation is in tatters. It hurts."

Annar topp fimm

Já, ég ætla að láta alvöruna eiga sig. Og þó! Hvað er alvarlegra en ástin. Topp fimm listinn að þessu sinni er listi yfir fimm ljúfsárustu ástarlög og ljóð sem mér var unnt að finna á Youtube.

Verði ykkur að góðu.

5. Hera - Itchy palms

Það er eitthvað alveg ótrúlega magnað við þetta lag. Hera er svo sem að gera flotta hluti ennþá, en mér finnst það ekki jafnast á við þessa snilld.

4. Jewel - Foolish games

Þegar ég var 14 eða 15 ára var ég í rosalegri ástarsorg og hlustaði á þetta. Ég var emo og vissi það ekki einu sinni...

3. Olivia Newton-John - Hopelessly devoted to you

Ok þetta er ekkert kúl. En mér finnst þetta samt svolítið fallegt.

2. Meat Loaf - Two out of three ain´t bad

Alveg magnað lag. Ég og Frikki Jensen erum sammála um það. Og þetta er svo mikill sannleikur, hver hefur ekki lent í því að hafa tvennt af þrennu?

1. Willie Nelson - Always on my mind

Þegar Willie syngur þetta þá verður þetta einhvern veginn hundrað sinnum einlægara en þegar Elvis syngur það. Willie er kóngurinn.

Já sæll!

Ég hef bloggað áður um valdhroka Geirs Hilmars, raunar tvisvar fremur en einu sinni, og enn á ný gefur hann tilefni til þess. Þessi meinlitli og dagfarsprúði maður á meiri „Dabba“ til í sér en margan gæti grunað.

Menn geta haft mismunandi skoðanir á því hvort einhverjir einstakir ráðherrar eigi að segja af sér eða ekki. En að reyna að segja að það komi engum við nema formönnum stjórnarflokkanna hverjir sitja sem ráðherrar, það er vandræðalegur hroki.

Manninum virðist bara ekki vera við bjargandi.

Vegið ómaklega að ráðherrum

Pólitík er grimm

Ég kynntist Bjarna Harðarsyni í starfi Framsóknarflokksins og hafa þau kynni verið góð. Ég hef verið sammála sumu í hans málflutningi en öðru ekki, eins og gengur, og raunar hef ég alls ekki getað verið sammála honum um margt í seinni tíð, annað en það að margt hefði farið á betri veg ef Framsóknarmenn hefðu verið áfram við stjórnvölinn.

Það sem Bjarni varð uppvís að núna síðast er ekki ásættanlegt. Það er erfitt að hugsa til þess að einhverjum sem hefur lagt allt sitt í starf sitt fyrir kjósendur sé varla annar kostur fær en að segja af sér.

Það er við þessi tækifæri sem í ljós kemur að pólitík er sannarlega ekki eins og hver annar starfsvettvangur. Hver sem heldur að stjórnmálamenn séu mjög öfundsverðir að launum sínum og fríðindum ættu að hugleiða hvað fylgir starfinu. Hver getur haft sína skoðun á þessu. Þetta er mín skoðun.

En mér þykir hins vegar beinlínis sorglegt að fylgjast með viðbrögðum Samfylkingarmanna. Þórðargleðin er hömlulaus. Litlu sálirnar eins og þessi ráðherra eru svo fegnir að hafa eitthvað til að dreifa athyglinni frá eigin aðgerðaleysi að þeir eru eins og smástrákar. Saka svo aðra um lágkúrur. Heyr á endemi!

Það er athyglisvert að þessi, áður landsins afkastamesti næturbloggari, hefur ekkert látið í sér heyra í tvær vikur áður en innanflokksmál í Framsóknarflokknum verða honum að yrkisefni. Er ekkert brýnna sem hann vill koma á framfæri við kjósendur sína?

Til dæmis mætti hann útskýra hvernig stendur á sorglegu aðgerðarleysi hans og hálfdrættingsins frá Skarði í málefnum bankanna og atvinnulífsins. Nei nei, það er brýnna að fabúlera um málefni annarra stjórnmálaflokka.....

Hversu lélegir eru þeir?

Ekki Lakers, þeir eru klárlega góðir. En þeir sem skrifa fréttirnar á mbl.is eru það ekki.

Hver er Paul Cason? Já auðvitað, það er Pau Gasol! Hvernig fór viðkomandi að því að klúðra þessu svona?

Fyrir utan að setningin um Detroit leikinn er dásamleg. Það er ekki nokkur leið að átta sig á því hvað er verið að tala um. Fullkomið!

Ætla að setja hérna skrá sem sýnir vonandi fréttina í sinni upprunalegu mynd. Eitthvað segir mér að mbl.is eigi eftir að vakna og leiðrétta, og þá vil ég ekki líta út eins og kjáni ;o)

Sigurganga Lakers heldur áfram

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Upprunalega fréttin

Og hvað svo?

Obama vann og það er nú gott. Margir vildu mála Obama sem einhvers konar fagurgalamann. Mann sem hefði fagrar hugsjónir en myndi eiga í erfiðleikum í erfiðum heimi harðrar pólitíkur. En það sem heillar mig mest við manninn er að hann virðist hafa bæði.

Obama er alinn upp í einum harðasta stjórnmálaskóla Bandaríkjanna, Illinois fylki. Þar vandist hann því að gera út af við andstæðinga sína og keyra sín mál í gegn af fullri hörku. Þetta eru eiginleikar sem menn þurfa að hafa til að bera ef menn ætla að koma breytingum á.

Þessi harka Obama mun líka sýna sig vil þegar kemur að því að velja samstarfsmenn. Og tónninn hefur þegar verið sleginn. Samkvæmt ABC fréttastofunni er þegar búið að bjóða Rahm Emanuel að vera starfsmannastjóri Hvíta hússins.

Rahm þessi stýrði „hernaði“ Demókrata 2006 þegar þeir náðu meirihlutanum í fulltrúadeild þingsins. Þessi lýsing á þeirri baráttu er ansi hreint mögnuð.

Bush fer fögrum orðum um Obama