Við tollum bara í tískunni

Það eru sko ekki bara við framsóknarmenn sem gerum mistök.

Spurning hvort þessi Frakki hefur líka sagt af sér.

Það er ekkert hægt að gera nema reyna að brosa að þessu.

Verðlaunuð fyrir mistök

Lýðræði í verki

Ég er á leið á flokksþing og hlakka mikið til. Þar munum við kjósa okkur nýja forystu en það verður ekki síður spennandi að takast á við málefnin.

Ég reikna með að sögulegar ályktanir um stjórnlagaþing og aðildarumsókn að Evrópusambandinu verði samþykktar.

Framsóknarflokkurinn virkar eins og stjórnmálaflokkar eiga að virka. Þarna koma fulltrúar fólksins í flokknum saman og móta stefnu hans. Flokkurinn mun verða fyrstur allra stjórnmálaflokka til að bregðast við kalli nýrra tíma.

Ég er sem fyrr stoltur af að tilheyra þessari hreyfingu sem sýnir í verki vilja til breytinga. 

Flokksþing breytinganna

Skáldskapargáfan

Ég hef stundum glímt við skáldagyðjuna. Það hafa einnig margir sem ég þekkti gert og það með góðm árangri.

Hrafnkell Lárusson stórvinur minn er einn af þeim. Á blogginu sínu birti hann faglega gjörðan afleggjara af kvæði Steins Steinars, verkamaður.

Kvæðið heitir Bankamaður.

Hann var eins og hver annar bankamaður,

í hreinum fötum og dýrum $kóm.

Hann var aldrei hryggur en jafnan glaður

og hyllti bankann $em helgidóm.

Kvæðið er langt og stórmskemmtilegt og má lesa í heild sinni hér.

Virðulegur Vefritspenni

Ég er einn af þeim sem hef þann heiður að skrifa reglulega pistla á hið magnaða vefrit, Vefritið. Jah, ég segi reglulega en raunar hef ég ekki staðið mig sem skyldi eftir að ég flutti austur. En nú er búið að bæta úr því.

Þeir sem þarna skrifa eru ungt félagshyggufólk sem hefur margt gagnlegt fram að færa. Það er þrekvirki að halda þessum vef úti og eiga aðstandendur hans allt gott skilið, þó þeir séu dálítið flokkavilltir....;o)

Já hvers vegna taka áhættuna?

Þetta þótti mér fyndið. Þeir verða ekki sakaðir um að vera húmorslausir.

Maður þarf ekki að vera einhver sérstakur stuðningsmaður klámiðnaðarins til að glotta út í annað og jafnvel hlæja upphátt.

Þetta er ágætt innlegg í umræðu um ríkisstyrki og framlög til einstakra atvinugreina umfram aðrar.

Bíð eftir því að Geiri á Goldfinger fari fram á það við bankana að gjaldeyrisskiptasamningar verði gerðir upp í anda þess sem útgerðarfyrirtæki hafa farið fram á.

Ríkisstyrkt klám?

Magn, gæði og gullinn meðalvegur

Vildi bara vekja atygli á því hvaða flokkur virðist feta hinn gullna meðlaveg þarna sem og svo víða annars staðar. Framsóknarmenn tala hvorki of stutt né of lengi og er það til fyrirmyndar.

Vildi líka minna á það að það er ekki magn heldur gæði sem ráða úrslitum. Höskuldur Þórhallsson var einmitt kjörinn besti ræðumaður eldhúsdagsins í vor. Að vísu virtust íhaldsmennirnir í JC ekki áfjáðir í að halda því neitt á lofti eins og þetta blogg mitt hérna gerði grein fyrir.

En munið bara að gæðin skipta mestu.

Guðjón Arnar nýr ræðukóngur

Moggarugl

Það veitir mér enga sérstaka gleði að benda á ruglfréttina um mína menn. Í fréttinni segir:

„Meistarar Boston Celtics töpuðu í nótt á heimavelli fyrir Houston, 89:85, í NBA-deildinni í körfuknattleik. Þetta mun vera sjötta tap meistaranna á keppnistíðinni og hið fyrsta síðan 14. nóvember.  Í millitíðinni hafa leikmenn Boston leikið 19 leiki án taps. Um leið var þetta fyrsta tap Boston-liðsins á heimavelli í vetur.“

Þetta er bara della. En ég ætla ekki að fara nánar í það vegna þess að ég skrifa ekki um Celtics þegar illa gengur ;-<

Vill hins vegar góðfúslega benda íþróttafréttamönnum á mbl.is að vinna vinnuna sína.

Meistararnir töpuðu á heimavelli

Fyrirsjáanleg kerfisbreyting

Ég hef ekki haft beinar spurnir af þessum fundi í Reykjavík. En mér sýnist á öllu að þarna hafi tekist á fylgjendur Páls Magnússonar annars vegar og svo fylgjendur hinna frambjóðendanna tveggja hins vegar, bæði stuðningsmenn Sigmundar og Höskuldar.

Í Framsóknarflokknum er kerfið þannig að í flestum tilfellum eru fulltrúar á flokksþing valdir á almennum félagsfundum þar sem allir félagsmenn sem mæta hafa atkvæðisrétt. Þarna skapast því oft spenna milli stuðningsmanna mismundandi frambjóðenda sem fjölmenna á fundina og allir vilja komast að sem fulltrúar á flokksþingið. Þetta er ekki æskileg staða.

Í Framsóknarflokknum er nú þegar mikið fylgi við að breyta þessu fyrirkomulagi. Tillaga sem ég og Jóhanna Hreiðarsdóttir lögðum fram (og má finna í skrá sem tengd er við síðustu bloggfærslu mína) snýst um að opna bæði kjördæmisþing og flokksþing þannig að allir flokksmenn geti mætt sem fulltrúar síns félags að því tilskyldu að félagið sé virkt og hafi haldið sinn reglubundna aðalfund. Þetta myndi útrýma þessum átökum á félagsfundum og ég býst mjög við því að þessi tillaga hljóti brautargengi á flokksþinginu. Samband ungra framsóknarmanna hefur þegar breytt lögum um sitt sambandsþing í þessa veru sem hluti af meðvituðu átaki í að auka lýðræði innan flokksins.

Þetta útilokar vitaskuld ekki smölun á þingin sjálf. Tillagan gerir ráð fyrir að framkvæmdastjórn flokksins sé heimilt að leggja á þinggjald og gera greiðslu þess að skilyrði fyrir atkvæðisrétti. Það kynni að draga úr smölun. Páll Magnússon hefur minnst á að rétt sé að taka upp árleg félagsgjöld og gera þau að skilyrði fyrir atkvæðisrétti á þingum flokksins. Það kanna að vera skynsamlegra fyrirkomulag.

Vandinn er sá að því lýðræðislegra sem fyrirkomulagið er, þeim mun opnara er það fyrir því að frambjóðendur reyni að beita fyrir sig fjöldanum. En það er í mínum huga æskilegra heldur en lokaður flokkur þar sem allt er handvalið af fáum útvöldum. Það er ávísun á dauða stjórnmálaflokks.

Hiti á fundi framsóknarmanna